تئوری موسیقی مبانی موسیقی نظری
کتاب تئوری موسیقی مصطفی کمال پورتراب
کتاب تئوری موسیقی مبانی موسیقی نظری نوشته مصطفی کمال پورتراب در سال ۱۳۴۵ با توجه به نیاز هنرجویان هنرستان عالی موسیقی ملی به شکل جزوهای فشرده تدوین گردید که مشروح آن توسط مدرسان، در کلاسهای گوناگون تدریس میشد و تکالیفی نیز از جانب آنها به هنرجویان داده میشد.
مصطفی کمال پورتراب
در سال ۱۳۵۸ نگارنده، جزوهی یاد شده را تکمیل کرد و پارهای از اصطلاحات فنی موسیقی به زبانهای انگلیسی (با نماد Eng.)، فرانسه (با نماد Fr.)، آلمانی (با نماد Ger.) و ایتالیایی (با نماد It.) را به آن افزود.
کتاب تئوری موسیقی مصطفی کمال پورتراب چندین بار در سال ۱۳۵۹ به وسیلهی انتشارات چنگ در قطع جیبی به چاپ رسید و در سال ۱۳۶۳ نیز چندین بار در قطع رقعی منتشر شد. بعد از گذشت مدتی که تجدید چاپ آن متوقف گردید، نشر چشمه با ویرایش و حروف چینی مجدد، ادامهی چاپ آن را به عهده گرفته و بدون در نظر گرفتن نوبت چاپهای ناشر نخست، به عنوان نوبت یکم، انتشار آن را آغاز نمود که بنا به استقبال خواستاران، تاکنون نوبت چاپ آن به چهل و هشتم رسیده و اکنون ویراست پنجم کتاب تئوری موسیقی مبانی موسیقی نظری با تغییرات بنیادی و تجدید نظر کلی با حجمی بیشتر، تقدیم علاقهمندان شده است.
کتاب تئوری موسیقی مصطفی کمال پورتراب برخلاف بعضی از کشورهای شرقی که در آنها آموزش ساز و آواز به صورت سینه به سینه تعلیم داده میشود، در تمام مدارس موسیقی جهان و کنسرواتوارها، آموزش سلفژ و تئوری از جمله دروس بنیادی به شمار میرود.
در هنرستانهای موسیقی کشور ما نیز از بدو تاسیس، درس سلفژ و تئوری در کلاسهای ابتدایی و متوسطه به عنوان دروس بنیادی در نظر گرفته شده است. البته دروس دیگری مانند هارمونی، سازشناسی، کنترپوان، سازآرایی و غیره نیز جزء تئوری به معنای اعم محسوب میشوند، ضمن این که دروس مذکور، قسمت عملی نیز دارند.
کتاب تئوری موسیقی مبانی موسیقی نظری اثر مصطفی کمال پورتراب در ۲۰۸ صفحه توسط نشر چشمه منتشر شده است.
شوپنهاور موسیقی را عالیترین هنرها میداند چون بیش از سایر آنها از قید هدفهای غیرهنری آزاد است. مهمترین عاملی که به معنای اعم، پایه و اساس جدی در آموزش موسیقی به کار میرود، سلفژ است که از دو قسمت عمده تشکیل میشود:
۱. قسمت عملی
۲. قسمت نظری (علمی)
قسمت عملی شامل خواندن و تلفظ نت ها به شکل آوازی و به شکل وزن خوانی و قسمت نظری شامل شناخت کلیهی علامتها و قواعدی است که در طی قرون متمادی به منظور اجرای هر چه دقیقتر موسیقی به تدریج ابداع شده و تکامل یافتهاند تا بتوان شناخت هنری را که واقعیتی درونی است و بیشتر جنبهی عاطفی دارد با این علامتها و فواعد، به شناخت علمی تبدیل نمود.
هنوز بررسیای ثبت نشده است.